Jacqueline du Pré

Jacqueline du Pré

Biografía
Nacemento	26 de xaneiro de 1945 Oxford, Reino Unido
Morte	19 de outubro de 1987 (42 anos) Londres, Reino Unido
Causa da morte	Esclerose múltiple
Lugar de sepultura	Golders Green Jewish Cemetery (en)
Educación	Guildhall School of Music and Drama (en) Croydon High School (en)
Actividade
Ocupación	violoncellista
Período de actividade	1961 - 1973
Xénero artístico	Música clásica
Profesores	Pau Casals, Paul Tortelier, Mstislav Rostropovich e William Pleeth (pt)
Alumnos	Anssi Karttunen (pt)
Instrumento	Violoncello e Davidov cello Stradivarius (en)
Selo discográfico	EMI
Familia
Cónxuxe	Daniel Barenboim (1967–1987)
Premios
(1976)  Oficial da Orde do Imperio Británico
Descrito pola fonte	Biblioteca dixital BEIC A historical dictionary of British women (en) , (p.142)

Jacqueline Mary du Pré, OBE, nada en Oxford o 26 de xaneiro de 1945 e finada en Londres o 19 de outubro de 1987, foi unha violoncellista británica, unha das máis prestixiosas do século XX.

Esposa e compañeira musical do pianista e director arxentino Daniel Barenboim, tivo que retirarse á idade de 28 anos (en 1973) debido á esclerose múltiple que produciu a súa morte catorce anos máis tarde, cando só contaba 42 anos. Foi condecorada como oficial da Orde do Imperio Británico en 1976 e a súa interpretación do Concerto para cello de Edward Elgar é considerada referencial.

Traxectoria

Nada nunha familia culta, Jacqueline du Pré era a mediana dos fillos do matrimonio. Tiña catro anos cando escoitou o cello por primeira vez, na radio. A partir dese instante o son do instrumento non a abandonou. Comezou a tomar leccións de música coa súa nai Ire du Pré. Dous anos máis tarde, empezou a recibir leccións en Londres, competindo musicalmente coa súa irmá Hilary, quen tocaba a frauta traveseira. Aos dez anos gañou un premio nun concurso internacional, e aos doce realizou ao seu primeiro concerto na BBC de Londres.

Estudou con William Pleeth na Guildhall School of Music and Drama en Londres, con Paul Tortelier en París, con Mstislav Rostropovich en Rusia e con Pau Casals en Suíza.

Durante toda a súa carreira, du Pré tocou xunto con orquestras e solistas prestixiosos. Destacouse a súa interpretación do concerto para cello de Elgar xunto á Orquestra Sinfónica de Londres baixo a dirección de John Barbirolli en 1965. Para esta interpretación empregou un Stradivarius denominado Davidov de 1712 que lle foi ofrecido pola súa madriña e admiradora Ismena Holland.

A súa amizada cos músicos Itzhak Perlman, Zubin Mehta e Pinchas Zukerman e o seu matrimonio con Daniel Barenboim inspiraron un filme de Christopher Nupen. Os cinco denominábanse a eles mesmos como a mafia musical xudía.

No Nadal de 1966, Jaqueline coñeceu o pianista arxentino Daniel Barenboim; un ano despois, en 1967, casaron. Jacqueline converteuse ao xudaísmo para casar. O seu matrimonio foi unha das relacións máis frutíferas da historia musical, comparándose coa de Clara e Robert Schumann. Isto pódese constatar nos numerosos concertos que deu con Barenboim ao piano ou na dirección orquestral.

Catro anos máis tarde, en 1971, as capacidades de interpretación de Jacqueline diminuíron irreversibelmente cando a artista comezou a perder a sensibilidade e mobilidade dos seus dedos, debendo deter abruptamente a súa carreira, afectada pola esclerose múltiple.

No transcurso dos últimos anos da vida de Jacqueline, Daniel Barenboim instalouse en París coa pianista Elena Bashkirova. A súa doenza conduciuna finalmente á morte en Londres á idade de 42 anos. Daniel Barenboim estivo ao seu lado cando morreu. Ao ano do seu pasamento, en 1988, Barenboim casou con Elena, coa que xa tivera dous fillos, David (1983) e Michael (1985).

O seu violoncello, un Stradivarius Davidov 1712, foi adquirido por algo máis dun millón de libras pola Fundación Vuitton, que o deixou en préstamo ao violoncellista Yo-Yo Ma.

Libro e filme

O libro póstumo de memorias A Genius in the Family escrito polos seus irmáns Hilary e Piers du Pré serviu de argumento para a adaptación en 1998 do filme Hilary and Jackie, dirixido por Anand Tucker, que promoveu a popularidade do libro. O libro e o filme foron criticadao por facer sensacionalismo da vida privada de Jacqueline du Pré. No libro fálase dunha relación extramtrimonial co seu cuñado Christopher Finzi entre 1971 e 1972 cando foi visitar a familia de Hilary. Nunha entrevista, Finzi dixo que du Pré "o telefonou e pediulle que se pasase" para manter relacións sexuais.

Discografía

Título	Editora	Ano	Compositor(es)
Cello Concerto in E Minor, Op.85 / Concerto for Cello and Orchestra	His Master's Voice	1965	Elgar, Delius
Cello Concerto / Sea Pictures	His Master's Voice	1965	Elgar
Concerto for Cello and Orchestra / Songs of Farewell, for Double Chorus and Orchestra / A Song Before Sunrise	Angel Records	1966	Delius
Cello Sonatas No. 3 in A, Op. 69 / No. 5 in D, Op. 102 No. 2	His Master's Voice	1966	Beethoven
Haydn: Cello Concerto in C / Boccherini: Cello Concerto in B Flat	EMI, His Master's Voice	1967	Haydn, Boccherini
Cello Concerto / Cello Encores - Bach, Saint-Saëns, Falla, Bruch	Angel Records, EMI	1967	Bach, Saint-Saëns, Falla, Bruch
The Two Sonatas for Cello and Piano	His Master's Voice	1968	Brahms
Haydn: Cello Concerto in D / Monn: Cello Concerto in G Minor	EMI, His Master's Voice	1969	Haydn, Monn
Cello Concerto in A Minor / Cello Concerto No. 1 in A Minor	His Master's Voice	1969	Schumann, Saint-Saëns
Trio No.7 in B Flat Major, Op.97 "Archduke"	His Master's Voice, EMI	1970	Beethoven
Beethoven Trios No. 1 in E Flat Major. Op. 1. No. 1 / No. 3 in C Minor Op. 1. No. 3	Vox Cum Laude	1970	Beethoven
Dvořák: Cello Concerto in B Minor & "Silent Woods" Adagio for Cello & Orchestra	EMI, His Master's Voice	1971	Dvořák
Favourite Cello Concertos	His Master's Voice, EMI	1971	Dvořák, Elgar, Haydn, Schumann
Chopin: Sonata in G Minor / Franck: Sonata in A	Angel Records	1972	Chopin, Franck
Cello Concerto, Op. 85 / Enigma Variations	CBS Masterworks	1974	Elgar
Beethoven: The Five Cello Sonatas "Magic Flute" and "Judas Maccabaeus" Variations	His Master's Voice	1976	Beethoven
Peter and the Wolf, Toy Symphony	Deutsche Grammophon	1980	Prokofiev, Leopold Mozart
A Jacqueline Du Pré Recital	EMI, His Master's Voice	1982
Chopin: Cello Sonata in G Minor / Franck: Sonata in A	EMI	1989	Chopin
Jacqueline Du Pré: Her Early BBC Recordings, Volume 1	EMI	1989	Bach, Britten, Falla
Jacqueline Du Pré: Her Early BBC Recordings, Volume 2	EMI	1989	Brahms, Couperin, Händel
Cello Concertos	EMI Classics	1995	Dvořák, Elgar
Recital / Delius	EMI Classics	1995	Delius
Don Quixote		1996	Strauss
Cello Concertos	EMI Classics	1998	Haydn, Boccherini
Jacqueline Du Pré: Her Early BBC Recordings 1961-1965	EMI	1999	Bach, Britten, Falla, Brahms, Couperin, Händel
Beethoven Piano Trios, Opp.1 & 97 "Archduke"	EMI Classics	2001	Beethoven
The Genius of Jacqueline Du Pré	HMV Classics	2001	Bach, Beethoven
Cello Concerto / Sea Pictures / Overture: Cockaigne	EMI Classics	2004	Elgar
Dvořák, Ibert	BBC	2004	Dvořák, Ibert
Elgar: Cello Concerto in E minor, Op.85, Bach: Cello Suites Nos.1 & 2	Testament Records	2005	Elgar, Bach
Elgar Cello Concerto	Sony Classical	2006	Elgar

En DVD

• Remembering Jacqueline du Pré (1994), dirixido por Christopher Nupen
• Jacqueline du Pré in Portrait (2004), dirixido por Christopher Nupen
• The Trout (documental de 1970 estreado en DVD en 2005), dirixido por Christopher Nupen
• Jacqueline du Pré: A Celebration of Her Unique and Enduring Gift (2007), dirixido por Christopher Nupen
• Hilary and Jackie (1998), filme dirixido por Anand Tucker

Véxase tamén

Bibliografía

• Wilson, Elizabeth A. M. (1999). Jacqueline du Pré: Her Life, Her Music, Her Legend. Londres: Faber and Faber. ISBN 0-571-20017-6. 
• Easton, Carol (2000). Jacqueline du Pré: A Biography. Cambridge: Da Capo Press. ISBN 0-306-80976-1. 
• Du Pré, Piers; du Pré, Hilary (1997). A Genius in the Family: An Intimate Memoir of Jacqueline du Pré. Londres: Sinclair-Stevenson. ISBN 1-85619-753-0. 

Ligazóns externas

• Biography on "Cellist.nl" Database Arquivado 28 de setembro de 2011 en Wayback Machine.